Πέμπτη 20 Ιουλίου 2006
Καλό ταξίδι ...
5 μήνες στην εντατική. Έδωσε τη δική του μάχη. Πόσο να αντέξει ένας οργανισμός; Αυτό ήταν. Όλοι στη γειτονιά προσευχόμασταν να γίνει καλά, να το ξεπεράσει και σύντομα να συνοδεύσει την κόρη του νυφούλα στην εκκλησία. Η είδηση του χαμού του μας συνέτριψε. Συνέβη αυτό που όλοι μας απευχόμασταν.
Γιατί; Πώς να απαντηθούν αυτά τα σπαρακτικά «γιατί»; Πώς να φερθείς σε τέτοιες περιπτώσεις; Πώς να απαλύνεις τον πόνο των οικείων; Πώς να τους συμπαρασταθείς; Τί να κάνεις για να τους παρηγορήσεις; Θλίψη,πόνος κι αμηχανία. Το μόνο που μπορείς να κάνεις γι’ αυτόν που έφυγε είναι να προσευχηθείς για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του και να αναπαυθεί η ψυχή του. Και για την οικογένειά του να της δώσει δύναμη και κουράγιο ο Θεός να προχωρήσει στη ζωή κρατώντας άσβεστη τη μνήμη του στις καρδιές τους. Τώρα η ψυχή του θα είναι σε καλά χέρια.
Κύριε Γιάννη καλό ταξίδι ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Η φωτογραφία είναι από: http//www.photo.net/photodb/photo?photo_id=4691696
Δημοσίευση σχολίου