Σου την χαρίζω με όλη μου τη ψυχή

"Αγάπη"

"Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις

Απ’ τη ζωή μου πέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης

Καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά


Κι αν δεν προσμένεις να με δεις κι εγώ πως θα ξανάρθεις
Εσύ, του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις
Πως οι στιγμές που μου ‘δωσες αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις
καλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά
Απ’ τη ζωή μου επέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά

Τα χέρια μου δεν έδεσα τριγύρω στο λαιμό σου
Δεν έσταξε απ’ τα μάτια μου το δάκρυ μου θολό
Κουνούσα το μαντίλι μου αλαφρά στο μισεμό σου
και σιωπηλά σου ευχότανε η ψυχή μου στο καλό

Δεν είδες το τρεμούλιασμα των κουρασμένων μου ώμων
Δε μάντεψες τη θύελλα που εκλειούσα στην ψυχή
Μήτε πως ήμουν σύντροφος των μακρινών σου δρόμων
κι όλη μου η σκέψη ανέκφραστη σ’ άγγιζε προσευχή

Κι αν ήρθαν μέρες πένθιμες και νύχτες θολωμένες
που η μοναξιά με τρόμαζε και μου ‘παιρνε το νου
τώρα κρατώ στη θύμηση στιγμές ευτυχισμένες
κάποιου καιρού αλησμόνητου ωραίου κι αληθινού"

Σήμερα που έχεις τα γενέθλιά σου χαζούλη μου και για πάντα (τί μεγάλη κουβέντα...) με την ευχή η ζωή να ξανασμίξει τους δρόμους μας. Κι αν δεν το κάνει η κυρά- ζωή να φροντίσουμε εμείς επιτέλους γι΄αυτό,

deine Μ.

"Συνήθεις Ύποπτοι"

Μουσική/Στίχοι: Βασίλης Δημητρίου/Αλέκα Παΐζη