Ήρθε όντως η Άνοιξη...;

Καλή χρονιά με υγεία και δύναμη για όλους εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου, αν κι ομολογουμένως καθυστερημένα!

 

Παρ'όλο που ο Μάρτης είναι γνωστός παλουκοκαύτης, οι ηλιόλουστες, ζεστές του μέρες -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- μας υπενθυμίζουν πως η Άνοιξη βρίσκεται σίγουρα προ των πυλών, αν όχι ήδη εδώ.

Ανοίγω τις μπαλκονόπορτες να αφήσω την Άνοιξη και τον ήλιο να μπει.

Βγαίνω στη βεράντα, παίρνω βαθιά ανάσα και χαμογελώ!

Παρατηρώ τους μικρούς μου υάκινθους να ανθίζουν και χαίρομαι!

Σκέφτομαι πως ο Μάιος απέχει λιγότερο από δύο μήνες από το σήμερα κι από τη μία νιώθω μια ασυγκράτητη χαρά και συγκίνηση, μα κι από την άλλη καρδιοχτυπώ με αγωνία και προσεύχομαι να πάνε όλα καλά.
Θα αναρωτηθείτε, ίσως, μα γιατί;
*Διότι περιμένουμε τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μας! Περιμένουμε μια νέα ψυχούλα να γεννηθεί. Περιμένουμε την παρεούλα του γιου μας. Περιμένουμε την κορούλα μας!*

 

 ~~~~~~~~~~~~~~

 

Και μιας περί Άνοιξης, Μαΐου και λουλουδιών ο λόγος να σας παρουσιάσω ένα μαγιάτικο στεφάνι που έφτιαξα για την εξώπορτά μας παίρνοντας την ιδέα από εδώ.

Θα μου πείτε: "Μα είναι πολύ νωρίς ακόμα", συμφωνώ, μα εγώ -για ευνόητους λόγους- ήθελα να το έχω έτοιμο από τώρα!

 

 

Έπιασα και μερικές πετρούλες, που είχα φυλαγμένες από το καλοκαίρι, τις πέρασα με πινελάκι άσπρο ακρυλικό χρώμα και μετά τους έκανα ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτα. Ένα χεράκι βερνίκι για προστασία κι έτοιμες!
 

 

Με τον ίδιο τρόπο φτιάχτηκε και αυτή η καρδούλα από πηλό.

 

 

 

Και για να μην ξεχνάμε τους ατελείωτους τρόπους αξιοποίησης των ανακυκλώσιμων υλικών, ορίστε και μια λουλουδάτη μολυβοθήκη που φιλοξενεί τις ξυλομπογιές του μικρού μας θησαυρού.

Χρησιμοποίησα ένα κουτί από γάλα σε σκόνη, το οποίο έντυσα με κορδέλες και διακόσμησα με λουλουδάκια και καρδούλες από τσόχα.

 

 

Αυτά προς τα παρόν αγαπημένη παρεΐτσα!

 

Πριν σας αφήσω όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ πολύ την Αννιώ για το βραβείο που μου χάρισε. Ξέρετε, είναι το πρώτο μου!

 

Με αφορμή λοιπόν αυτό το βραβείο θα πρέπει να σας "εκμυστηρευτώ" 11 αλήθειες για μένα και να το μοιράσω σε 11 αγαπημένα μπλογκ.

Με την πρώτη ευκαιρία επομένως ετοιμάζω τη σχετική ανάρτηση.

 

Να είστε όλοι καλά και να ομορφαίνετε τη ζωή σας όσο μπορείτε πιο πολύ!

 

Φιλιά!!!

 

Βάφλες τραγανές κι αφράτες

Καλημέρα σε όλους!

Ελπίζω να είστε καλά και να περνάτε όσο πιο όμορφα γίνεται!

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια αγαπημένη συνταγή για βάφλες.
Προσωπικά, μου αρέσουν πάρα πολύ, τις φτιάχνω αρκετά συχνά και τις απολαμβάνουμε οικογενειακώς αλλά και με τους φίλους μας!



Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!

Βάφλες

Υλικά

500 γρ. αλεύρι γι α όλες τις χρήσεις
250 γρ. γάλα φρέσκο σε θερμοκρασία δωματίου
250 γρ. λιωμένο βούτυρο ή μαργαρίνη
1 κ.σ. ζάχαρη
1 φακελάκι βανίλια
2 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
1 φακελάκι baking powder

 Εκτέλεση

Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε καλά με αυγοδάρτη τη ζάχαρη με τα αυγά και τη βανίλια και στη συνέχεια προσθέτουμε το γάλα και το λιωμένο βούτυρο που το έχουμε αφήσει προηγουμένως όμως να γίνει χλιαρό. Ανακατεύουμε απαλά για λίγο.

 Έπειτα σε άλλο μπώλ ανακατεύουμε το αλεύρι με το baking powder και το ρίχνουμε στο μπωλ με τα υγρά υλικά σιγά-σιγά κοσκινίζοντάς το και ανακατεύουμε καλά μέχρι να προκύψει ένα ομοιογενές μίγμα. Δεν θέλουμε να είναι ούτε πολύ ρευστό, αλλά ούτε και πολύ παχύρευστο, γι’αυτό στο τέλος ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο αλεύρι ή λίγο γάλα αντίστοιχα.

Είναι πολύ εύκολη αυτή η συνταγή και όποτε την φτιάχνω πάντα πετυχαίνει και απολαμβάνουμε ωραιότατες βάφλες που είναι τραγανές απ’έξω και αφράτες μέσα.

Μπορείτε να τη σερβίρετε με ότι διαθέτετε: με μέλι και κανέλλα (το αγαπημένο μου), μερέντα, γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα ή να τις γευτείτε και σκέτες.

 

Καλή επιτυχία σε όσες φίλες τις επιχειρήσουν!

 

Φιλιά πολλά! 

Επιστροφή με δύο δωράκια

Αγαπημένη μπλογκογειτονιά καλημέρα και καλό μήνα να έχουμε!

 

Έχουμε ήδη μπει στο Δεκέμβριο, τον πιο γιορτινό μήνα του χρόνου! Το πόσο μου αρέσουν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς δε λέγεται! Πάντα τις περιμένω με χαρά λες και είμαι μικρό παιδί. Φέτος θα είναι τα δεύτερα Χριστούγεννα που θα περάσουμε με τον μικρούλη μας, που μεγαλώνει συνεχώς και μας ξετρελαίνει με τα κατορθώματά του και τις λεξούλες που μαθαίνει- και όχι μόνο στα ελληνικά, παρακαλώ!

 

Παρόλη τη "μαυρίλα" και την απαισιοδοξία της εποχής των μνημονίων οφείλουμε να αντισταθούμε και να προσπαθήσουμε να περάσουμε όσο μπορούμε καλύτερα με αυτούς που αγαπάμε και με όσα υλικά αγαθά έχουμε στη διάθεσή μας.
 

Μπορούμε να φέρουμε το γιορτινό κλίμα στα σπίτια μας με καθόλου ή τουλάχιστον με ελάχιστα έξοδα. Οι ιδέες και οι προτάσεις πάμπολλες, κάνουν το γύρο του διαδικτύου.

Η Άντρια πρόσφατα μας έδωσε αρκετές ιδέες σε σχετική ανάρτηση, μία από τις οποίες υλοποίησα ήδη! Είναι το παρακάτω στολιδάκι:

 

 

Ένας κρίκος από μονωτική ταινία διπλώθηκε γύρω-γύρω με κόκκινη κορδελίτσα και στολίστηκε με φιογκάκι από κορδέλα με χριστουγεννιάτικο θέμα. Χρησιμοποίησα υλικά που ήδη είχα και δεν χρειάστηκα πάνω από δέκα λεπτά. Θα στολίσει το κλαδάκι που θα έχουμε αντί χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Φέτος αποφάσισα να στολίσω το κλαδάκι μας με χειροποίητα στολίδια φτιαγμένα εξ ολοκλήρου από τα χεράκια μου, μιας και είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που με βρίσκουν να ασχολούμαι με τόση θέρμη με τις χειροποίητες κατασκευές, χι χι!

Οι προετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει, αλλά θα σας παρουσιάσω τα στολιδάκια μου όταν θα είναι όλα έτοιμα. Έλπίζω να προλάβω...!

 

Ας περάσουμε τώρα σε κάποια από τα Bazaar που διοργανώνονται πάντα για καλό σκοπό.

Να σημειώσω εδώ ότι αν και ήθελα πάρα πολύ να φτιάξω κάτι για το παιδικό χωριό SOS Πλαγιαρίου Θεσσαλονίκης και το Bazaar που οργάνωσε η κυρία Ρένα με όλες τις αξιέπαινες και χρυσοχέρες μπλόγκερς και μη, δεν τα κατάφερα...και λυπάμαι γι'αυτό αλλά ελπίζω να προσφέρω κάτι κι εγώ στο μέλλον.
Πάντως στέλνω τις ευχές μου για καλή επιτυχία και καλή δύναμη σε όλους!

 

Κατάφερα, όμως και έφτιαξα τα παρακάτω δωράκια για το Bazaar του 1ου Νηπιαγωγείου του Κ. Νευροκοπίου.

Είναι αξεσουάρ για τα μαλλάκια των μικρών ή και μεγαλύτερων κυριών. Ελπίζω να αρέσουν.

 

 

 

 

 

Και για το Bazaar που οργανώνουν οι "Ζωγράφοι σε δράση για τα παιδιά" επίσης παρόμοια αξεσουάρ για μικρά ή μεγαλύτερα κοριτσάκια!

 

Το tutorial για δύο σχέδια από τα παραπάνω τσιμπιδάκια το βρήκα από εδώ!
Αυτά προς το παρόν.
Θα τα πούμε σύντομα.

Πολλά φιλιά σε όλους και καλές δημιουργίες!!!

Δαχτυλίδια με υγρό γυαλί

Χαίρετε, χαίρετε!

Πώς τα περάσατε το καλοκαίρι; Ελπίζω όμορφα!

Για εμάς ήταν ένα γεμάτο καλoκαίρι. Είχε λίγο από όλα.

Και διακοπές και δουλειά.

Και βουνό και θάλασσα.

Και εσωτερικό και εξωτερικό.

Και κούραση και ξεκούραση.

Και αγωνία, και αβεβαιότητα και ανατροπές...

Παρ'όλα αυτά, Δόξα τω Θεώ, όλα καλά.

 

Θα το θυμάμαι με αγάπη αυτό το καλοκαίρι γιατί ήταν το πρώτο που περάσαμε με τον μικρό μας αντράκο, τον γιό μας να συμμετέχει σε όλα και να το ευχαριστιέται!!!

Μαζί με εκείνον κι εμείς φυσικά!

Στην πραγματικότητα ήταν το δεύτερο καλοκαίρι μας, αλλά πέρυσι ήταν πολύ μικράκι και είχαμε περάσει τον περισσότερο χρόνο στο σπίτι μας και στο σπίτι των παππούδων.

 

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω με τα "καλλιτεχνικά" μου, αλλά δεν πειράζει...!

 

Προς το παρόν θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια από τα δαχτυλίδια που έφτιαξα με υγρό γυαλί. Να σας πω, πως αν και ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησα το υγρό γυαλί, έμεινα πολύ ευχαριστημένη από το αποτέλεσμα.

 

Ιδού λοιπόν!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πώς σας φαίνονται;

Κάποια από αυτά τα έχω δωρίσει ήδη σε φίλες και την αδερφούλα μου.

Χαίρομαι γιατί τα δέχτηκαν με μεγάλη χαρά!

 

Εγώ έχω ενθουσιαστεί με τη διαδικασία και σκοπεύω με την πρώτη ευκαιρία να φτιάξω κι άλλα!

 

Σας χαιρετώ και σας εύχομαι καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα!

Α! Και μην ξεχνιόμαστε εύχομαι να έχουμε ένα καλό και άκρως δημιουργικό Φθινόπωρο!

 

Πολλά φιλιά!

Λουλούδια καρφίτσες

Αγαπημένη μπλογκογειτονιά καλησπέρα!

Κατάφερα και τελείωσα δύο λουλουδένιες καρφίτσες και σας τις παρουσιάζω.

Ομολογώ πως οι καρφίτσες ή αλλιώς μπουτονιέρες αποτελούν αγαπημένες μου δημιουργίες.

Σίγουρα θα τις έχετε δει και σε πολλά άλλα μπλογκ, εδώ όμως θα δείτε τη δική μου εκδοχή.

Η πρώτη είναι από τσόχα και προορίζεται για το χειμωνιάτικο παλτό μου. Το κέντρο της στολίζει μία πετρούλα που ονομάζεται  mother of pearl, αν δεν κάνω λάθος.

Και εδώ βλέπετε την πίσω πλευρά.

Για τη δεύτερη χρησιμοποίησα ύφασμα ζέρσεϋ και τούλι και πιστεύω πως μπορεί να φορεθεί το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Είναι δηλαδή παντώς καιρού!

Η συγκεκριμένη φωτογραφία την αδικεί την καρφιτσούλα μου, αλλά πού χρόνος για άλλη φωτογραφική απόπειρα...

Από κοντά πάντως είναι πολύ πιο ωραία.

Να σας πω επίσης πως είμαι πολύ χαρούμενη γιατί στάθηκα τυχερή και κέρδισα στο Give away της Κωνσταντίνας μας!!!

Να το  και το δωράκι!

Δεν είναι πολύ όμορφο και απόλυτα καλοκαιρινό;

Κωνσταντίνα μου σε ευχαριστώ και πάλι!

Φιλιά πολλά!

Καλά να περνάτε!

Νέα αρχή

Από την τελευταία μου ανάρτηση έχει περάσει πολύς καιρός και ακόμα περισσότερα έχουν αλλάξει στη ζωή μου.

Όλα προς το καλύτερο και είμαι ευγνώμων γι'αυτό.

Αφορμή να ασχοληθώ και πάλι με το blogging στάθηκε η εντελώς τυχαία "συνάντησή" μου με μία καταπληκτική καλλιτέχνη που ονομάζεται Alisa Burke. 

Και αυτή ήταν μόνο η αρχή.

Με μεγάλη μου χαρά και ενθουσιασμό ανακάλυψα σιγά-σιγά - και συνεχίζω να ανακαλύπτω - ότι υπάρχουν και πολλές Ελληνίδες που ασχολούνται με κάθε είδους καλλιτεχνική δημιουργία.

Κάθε μία από εσάς -που συχνά πυκνά σας επισκέπτομαι ήσυχα και αθόρυβα τις περισσότερες φορές- μου έχει δώσει έμπνευση και ώθηση να ασχοληθώ κι εγώ λιγάκι με αυτό που λέγεται χειροποίητες καλλιτεχνικές δημιουργίες.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πραγματικά που μοιράζεστε τις όμορφες δημιουργίες σας μαζί μας και να σας δώσω συγχαρητήρια για τη γενναιοδωρία να μοιράζεστε τις γνώσεις σας δίνοντάς μας οδηγίες για κάποιες από τις κατασκευές σας.

Είμαι εντελώς καινούρια σε όλο αυτό, κι όμως με ότι έχω καταπιαστεί εώς τώρα με έχει γεμίσει με απίστευτη χαρά και ικανοποίηση κι ας έχει τις ατέλειές του.

Με ξεκουράζει το να φτιάξω κάτι όμορφο με τα χέρια μου γι'αυτό και προσπαθώ να αφιερώνω τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου σε αυτή τη νέα μου ενασχόληση.

Ίσως κάποια στιγμή να αναρτήσω κι εγώ κάποιες δημιουργίες μου.

Νέα αρχή και επομένως νέα εμφάνιση για το μπλογκ μου!

Φωτεινά χρώματα και αέρινη διάθεση!

Να είστε όλοι καλά! 

Ψαλμός νε' 12

"ἐπὶ τῷ Θεῷ ἤλπισα, οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος".


"Στο Θεό στήριξα τις ελπίδες μου,
δεν θα φοβηθώ τί θα κάνει εναντίον μου
οποιοσδήποτε άνθρωπος".

Η παραβολή του ψαρά

~Photo by Ferrando Flores Rafael~

Είναι απόγευμα και ο μπάρμπας απο το ωραίο νησάκι του Αιγαίου έχει πάει για ψάρεμα στην αμμουδιά. Αφού ρίχνει την πετονιά ξαπλώνει προς τα πίσω στηριζόμενος στους αγκώνες του και αρχίζει να αγναντεύει περιμένοντας κάποιο τσίμπημα. Σε λίγο εμφανίζεται ένας επιχειρηματίας στην αμμουδιά που είχε πάει βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες που του δημιουργούσαν οι δουλειές του.

Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει:

- Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια. Πρέπει να βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις ψάρια.

- Για ποιο λόγο; τον ρωτάει ο ψαράς.

- Θα τα πουλάς και θα βγάζεις κέρδος.

- Για ποιο λόγο;

- Μετά από λίγο καιρό με τα κέρδη θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις περισσότερα ψάρια

- Για ποιο λόγο; λέει και πάλι ο ψαράς.

Λίγο ενοχλημένος, ο επιχειρηματίας αποκρίνεται :

- Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα.

- Για ποιο λόγο; ξαναλέει ο ψαράς.

Έχει αρχίσει να του την δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απάντηση του ψαρά αλλά υπομονετικά του εξηγεί:

- Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!

- Για ποιο λόγο; ρωτάει και πάλι ο ψαράς.

Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος, γεμάτος θυμό!

- Μα δεν καταλαβαίνεις; Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν ολόκληρο στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου.

- Για ποιο λόγο;

- 'Ετσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρεία σου στο χρηματιστήριο. Θα θησαυρίσεις και μετά, χωρίς να σκας, το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!!



- Γιατί, τώρα τι κάνω;

Getting older

(κατα-αγχωμένη κόρη που όλο σκέφτεται πως η ζωή περνά χωρίς να τη ζει όπως θα άρμοζε στην ηλικία της και πως δεν αντέχει άλλο να αγχώνεται για τίποτα, κλπ, κλπ.)
-Μαμά, τώρα πια είμαι σίγουρη ότι έχω αρχίσει να ασπρίζω... Προχτές είδα μια λευκή τρίχα στα μαλλιά μου η οποία στο κάτω μέρος της ήταν καστανή.

Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι γούρικη όπως μου 'λεγες παλιά για να με καθησυχάζεις, αλλά κανονική λευκή τρίχα. Μαμά γερνάωωω.


(μητέρα-ήρωας, που αντέχει στωικά το άγχος και τη γκρίνια της παραπάνω κόρης στέκοντας πάντα δίπλα της, απαντά αγανακτησμένη)
-Και ποιός σου 'πε να σεκλετίζεσαι;

(κόρη)
- . . . ! ! !

Σωστό κι αυτό.

Στη πραγματικότητα η κόρη θέλει όσο τίποτα να έχει υγεία και να γεμίσει το κεφάλι της με άσπρα μαλλιά κι η αγκαλιά της με χαρούμενα παιδιά κι εγγόνια!

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Στο καλό Αμαλία

Έμαθα πως δεν άντεξε άλλο πια και έσβησε την Παρασκευή 25 Μαΐου.
Είναι πολύ άδικο που έφυγε μια τόσο δυνατή και γενναία ψυχή.

Μέσα από το μπλόγκ της θα θυμόμαστε την απίστευτη δύναμη της ψυχής της και τον αγώνα που τόσα χρόνια έδινε για να θεραπευτεί και να ζήσει.

Τώρα είναι ελεύθερη και λυτρωμένη από όλα κι όλους. Τώρα τουλάχιστον κανείς δεν μπορεί να την πονέσει.
Πέρασε στην αιωνιότητα.

Αναπαυμένη η ψυχούλα σου.

Ζόρι είναι, θα περάσει

είναι κάποιες μέρες

που θέλω να κρυφτώ

από όλους κι όλα

απ'τη ζωή μου την ίδια

σσσσςςς...

μη με μαρτυρήσετε...

Ευχές

Καλή Ανάσταση!

Ευχές για ψυχική, πνευματική και σωματική ανάταση.

Καλό Πάσχα!

Μερική σοφία ακόμα

"Success is not the key to happiness. Happiness is the key to success.

If you love what you are doing, you will be successful."

Albert Schweitzer

"Try not to become a man of success,

but rather try to become a man of value."

Albert Einstein

Forgiveness

"Forgiveness is freeing up and putting to better use the energy once consumed by holding grudges, harboring resentments, and nursing unhealed wounds. It is rediscovering the strengths we always had and relocating our limitless capacity to understand and accept other people and ourselves."


Wisdom Quotes

δεν είμαι καλά

δε νιώθω καλά
νιώθω χάλια
δε μπορώ άλλο
εδώ και μέρες
κάτι πρέπει να γίνει
κάτι πρέπει να κάνω
πρέπει να βρω τον εαυτό μου
πρέπει να τα βρω με τον εαυτό μου
αλλιώς...
θα μου σαλέψει

~ ~ ~

έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει
έλα και κάνε μουσική τη τρέλα που με διαφεντεύει
μ'ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας

Βοηθείστε να βγει μια άκρη

Εάν θέλετε να μάθετε κι εσείς τί γίνεται με εμάς τους bloggers μπορείτε να συμβάλλετε σε μία ενδιαφέρουσα έρευνα που γίνεται από το Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το blog της έρευνας ή εάν θέλετε να δείτε το ερωτηματολόγιο κατ΄ευθείαν, πιέστε εδώ.



Όταν ολοκληρωθεί η έρευνα τα αποτελέσματά της θα παρουσιαστούν και στο παραπάνω blog.

Άντε να δούμε τί θα πει η επιστήμη για το νέο φρούτο που λέγεται "Blogger".

Εγώ πάντως είμαι περίεργη να μάθω!

Καλό Σαββατοκύριακο παίδες!

Οι ειδικοί μίλησαν!

You Belong in London

A little old fashioned, and a little modern. A little traditional, and a little bit punk rock. A unique woman like you needs a city that offers everything. No wonder you and London will get along so well.

What City Do You Belong In?

Άντε, Λονδινάκι σου έρχομαι!

Μ' αρέσει - Δεν μ' αρέσει #1

Λέω από σήμερα να ξεκινήσω και να γράφω κάθε τόσο μία λίστα "Μ' αρέσει - Δεν μ' αρέσει", όπως οι δημοσιογράφοι του ένθετου "ΒΗΜΑazino"του "Βήματος της Κυριακής". Έτσι λοιπόν έχουμε και λέμε:

Μ’ αρέσει:
Που πριν λίγες μέρες ανακάλυψα ένα site σχετικά με ότι αφορά το πρόγραμμα Excel της Microsoft. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως θα μου φανεί αρκετά χρήσιμο. Η διέυθυνσή του είναι: www.planetexcel.gr.
Χμ, κάτι μου λέει ότι θα γίνω εξπέρ και σ’αυτό το πρόγραμμα... :p :p

Δεν μ’ αρέσει:
Που το τριήμερο που πέρασε δεν μ’ άγγιξε καθόλου. Ως πότε θα αναβάλλω τη ζωή;;;

-Εμ, αν αντί να χαθείς μέσα στα πλήθη χορεύοντας και τραγουδώντας, κάθεσαι και φτιάχνεις ασκήσεις, καλά να πάθεις! Άμα πια!-

Γιαλό γιαλό πηγαίναμε

"Ας χαμηλώ- ας χαμηλώναν τα βουνά
να 'βλεπα το, να 'βλεπα το Μπουρνόβα
να 'βλεπα την αγάπη μου
τί άλλο θέλω ακόμα

Γιαλό γιαλό πηγαίναμε
κι όλο για σένα λέγαμε
γιαλό να πας, γιαλό να 'ρθείς
τα λόγια μου να θυμηθείς

Εις τον αφρό, εις τον αφρό της θάλασσας
η αγάπη μου, η αγάπη μου κοιμάται
παρακαλώ σας κύματα
μη μου την εξυπνάτε

Να 'ταν η θά- να 'ταν η θάλασσα κρασί
και τα βουνά και τα βουνά μεζέδες
κι οι βάρκες κρασοπότηρα
να πίνουν οι γλεντζέδες

Κεφαλωνί- Κεφαλωνίτικος παπάς
διαβάζει με, διαβάζει με σοφία
τα δώδεκα ευαγγέλια
τα βγάζει δεκατρία"

Συνθέτης: Μιχάλης Σουγιούλ

Όχι τίποτα άλλο, αλλά να ... σιγά-σιγά να μπάινουμε και λιγάκι στο κλίμα των ημερών. Εκτός αυτού, το τραγουδάκι αυτό το πρωτοάκουσα και το πρωτόμαθα όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο. Το θυμάμαι με πολύ αγάπη όπως κι εκείνα τα χρόνια...